روزنامه آرمان:این روزها اعلامیه نگارش پایان نامه از در و دیوار شهر بالا می‌رود، به گونه‌ای که انگار تقلب در پایان نامه نویسی همگانی شده و کسی پنهانی اقدام به آن نمی‌کند. اکنون دیگر پایان نامه نویسی یک شغل است و سودجویان در کمین دانشجویان به انتظار نشسته تا از طریق آنها کسب درآمد کنند.
البته ماجرای پایان نامه‌ها به اینجا ختم نمی‌شوند، چرا که عنوان شده دانشگاهها می‌‌‌توانند پایاننامهها را در ازای تامین حق مالکیت فکری در اختیار صنعت یا افراد بگذارند و حال سوالی که پیش می‌آید این است که با این وضع پایان نامه نویسی در دانشگاه‌های ایران آیا پایان نامه‌ها ارزشی دارند که بخواهند به فروش برسند و برای بخش‌های دیگر کارآمد باشند؟ سوالی که با یک حساب سرانگشتی می‌توان پاسخ قطعی برای آن یافت.
پایاننامهها با هدف ارتزاق دانشگاهها تولید نمی‌شوند
استاد دروس آمار پیشرفته و روش تحقیق رشته جامعه‌شناسی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز در گفت‌و‌گو با «آرمان» می‌گوید: پایان نامه نویسی باید با تعداد ورودی‌ها به دانشگاهها و نظارت بر نگارش پایان نامه‌ها از بعد استاد راهنما، استاد مشاور و کمیته داوری که پایان نامه‌ها را ارزیابی می‌کند، صورت بگیرد.
طهمورث شیری می‌افزاید: بحث پایان نامه نویسی در مقطع کارشناسی مطرح نیست و تنها برخی رشته‌های خاص در این دوره پایان نامه نویسی دارند. در واقع معمولا پایان نامه نویسی مختص مقطع تحصیلات دکتری است. او ادامه می‌دهد: نگارش پایان نامه باید تحت نظارت باشد، اما وقتی بین تعداد دانشجویانی که می‌خواهند پایان نامه بنویسند و استادانی که قرار است به صورت راهنما و مشاور بر امر پایان نامه نویسی نظارت داشته باشند تناسبی برقرار نباشد، بحران ایجاد می‌شود.
شیری عنوان می‌کند: بنابراین با خارج شدن این مساله از مسیر درست برخی دانشجویانی که وارد دانشگاه می‌شوند انگیزه و توانی برای نوشتن پایان نامه ندارند. از این رو به سهولت به افراد سودجو مراجعه کرده و آنها هم در این زمینه اعلام آمادگی می‌کنند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه هدف از نگارش پایان نامه این است که دانشجو تسلط و اشراف خود را بر رشته تحصیلی از طریق پایان نامه نشان دهد و بتواند در این حوزه صاحبنظر باشد، می‌گوید: وقتی استاد کافی و نظارت جدی وجود نداشته باشد و بی انگیزگی در دانشجویان موج بزند پایان نامه توسط عده‌ای سودجویان فروخته می‌شود. او اظهار می‌کند: پایان نامه در چند بعد نوشته می‌شود. بعضی پایان نامه‌ها با جمع آوری داده‌ها حالت نظری، استنادی و اسنادی دارند و خیلی کاربردی نیستند، اما بعضی پایان نامه‌ها نوآوری دارند.
این پایاننامهها نباید در کتابخانه‌ها بمانند و مطرح نشوند. بر همین اساس برای اینکه این پایان نامه‌ها به استفاده کاربردی درآیند دانشگاهها با نظارت تیم و کمیته‌ای پایان نامه‌های خود را به دلیل نوآوری و ابداع طی قراردادی به مراکز صنعتی می‌فروشند تا به نحو احسن از آنها استفاده شود. شیری اضافه می‌کند: پایان نامه‌ها با هدف ارتزاق دانشگاهها تولید نمی‌شوند، بلکه از این طریق بدنه علمی با بدنه صنعت، تولید، اقتصاد و کشاورزی در ارتباط است.
بنابراین دستاوردهای علمی باید از طریق مشروع در اختیار بخش‌های مختلف قرار بگیرند. او خاطرنشان می‌کند: با این امر استفاده مطلوب از یافته‌ها صورت می‌گیرد و به کاهش سرقت ادبی کمک می‌کند.